تأثیر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال‌های پسته در اثر* Fusarium solani

تنش خشکی یکی از عوامل اصلی کاهش رشد در گیاهان است و می‌تواند باعث افزایش شیوع بیماری‌های پوسیدگی ریشه در گیاهان گردد. در این تحقیق اثر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال‌های پسته ناشی ازFusarium solani در شرایط گلخانه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در سه سطح رطوبتی(80 درصد ظرفیت مزرعه= D0، 50 درصد ظرفیت مزرعه= D1و 25 درصد ظرفیت مزرعه= D2) و سه سطح قارچ عامل بیماری (شاهد=F0 و دو جدایه‌ فوزاریوم= F1 وF2) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار اجرا گردید. نتایج حاصل از اندازه‌گیری شاخص‌های رشد و درصد کلنیزاسیون ریشه دانهال‌های پسته توسط عامل بیماری نشان داد که اثرات اصلی ناشی از مایه‌زنی عامل بیماری و تنش خشکی بر کلیه پارامترهای اندازه‌گیری شده در سطح 1% معنی‌دار است. اثرات متقابل تنش خشکی با عامل بیماری بر کلیه صفات مورد بررسی به جز وزن خشک ریشه (معنی‌دار در سطح 5%) در سطح 1% معنی‌دار بودند. بر اساس نتایج به دست آمده تنش خشکی باعث تشدید آثار منفی ناشی از مایه‌زنی بیمارگر شد و با تشدید تنش خشکی تاثیر بیمارگر نیز افزایش یافت به طوری که جدایهF2  فوزاریوم و سطح رطوبتی 25 درصد، بیشترین تأثیر منفی را از این نظر داشتند. با افزایش تنش خشکی میزان کلنیزاسیون ریشه توسط جدایه‌های فوزاریوم و همچنین شدت بیماری‌زایی افزایش یافت. بنابراین این مطالعه نشان داد که تنش خشکی می‌تواند باعث افزایش آثار منفی F. solani روی دانهال‌های پسته شود.